Eveeet, aylar oldu yazmayalı... Bu yüzden tekrar içten ve sıcak bir MERHABA !!!
Yazmak zor iş, herkes yazamaz. Yazmamalı da. Aklımdan geçen parlak fikirler, yapılanlara öfkeden çıldırdığım anlar, çok mutlu olduğun dakikalar, içimi titreten duygular, isyan edip dünyayı yakma arzum olmuyor mu? Oluyor tabi olmazmı? Duygusal yönden coşkulu bir insan olarak elbette oluyor. Ama yazmak vahşi atları ehlileştirmek işine benziyor bence. O vahşi atların kulakları çınlatan seslerini, devasa gölgeli heybetlerini, karanlığın ürkütücülüğünü, fırtınanın tenimdeki ürperetisini, burnumu yakan tuz ve iyot kokusunu, yüzüme çarpan kum tanelerinin acısını, ellerimi kesen dizginlerin sızısını, korkudan buz gibi olup ama heyecandan ve terden bunaldığımı hissedebilirim, ama yazamayabilirim :)
O nedenle yayın programımı yine yazılanları aktarmak üzerine yapıyorum. Zira burda benim birinci amacım çok beğendiğim yazıları paylaşmak ve bir derleme ortamı oluşturmaktı. Fakat bu dönemde bir fark olacak; kendime de bir şans tanımaya karar verdim. Ara sıra da olsa düşündüklerimi ve beni düşündürenleri yazıya dökmeye çalışacağım. Çevremizde o kadar çok yazmayı bilmeden yazanlar var ki. Ben o kadar da kötü sayılmam:)
Yeniden merhaba...
Hayata, umutlara, güzel olan bütün duygulara Merhaba...
Sevginin değerini bilen güzel yürekli tüm dostlara Merhaba...
Merhaba yaşam...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder